NVC
NVC (Nonviolent Communication), czyli Porozumienie bez Przemocy (PbP), to komunikacja empatyczna, konstruktywna, język serca. To sposób komunikowania się, w którym przyczyniamy się do poprawy jakości życia swojego i innych. Opiera się on na szczerym i autentycznym kontakcie ze sobą oraz empatycznym rezonansie z drugim człowiekiem.
PbP ma opracowany model 4 kroków:
- Obserwacja – to, co widać i słychać, inaczej mówiąc fakty/zdarzenia, które zarejestrowałaby kamera i mikrofon.
- Uczucie – to, co czujemy z ciała, czyli: Co ja czuję? Co Ty czujesz?
- Potrzeba – to nasze wewnętrzne pragnienia.
- Prośba – konkretna oraz wykonalna dla obu stron, z określonym miejscem i czasem.
To wszystko są fundamenty komunikacji, w której nie ma presji ani przemocy.
W umysłach dzieci potrzebujemy rozwijać altruizm, troskę i odpowiedzialność za innych. Dzieci ucząc się nawzajem, wspierają rozwój całej społeczności – to współpraca poprzez otwarcie umysłu, serca i ducha. Gdy dziecko wzrasta w relacji partnerskiej, to nie tylko jego emocje i potrzeby są zaopiekowane, ale również rozwija się i rozkwita w nim naturalna chęć uczenia się.
W NVC nie ma zhierarchizowanych bezosobowych instytucji, a uczące się społeczeństwo. To miejsce staje się dla najmłodszych przestrzenią do nowych odkryć, gdzie mogą one dzielić się uczuciami i pomysłami, a każde z nich jest zauważone oraz usłyszane.